Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Οι "σοφοί" Έλληνες ψηφοφόροι

Μόνο τέσσερις μήνες μας χωρίζουν από τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαίου οι οποίες θα είναι το πρώτο επίσημο crash test και για την δικομματική κυβέρνηση αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως όμως φαίνεται με την σημερινή δημοσκόπηση που έγινε για λογαριασμό Κυριακάτικης εφημερίδας οι Έλληνες ψηφοφόροι από όλα τα κόμματα και σε ποσοστό 58% ψηφίζουν έναν ιστορικό συμβιβασμό της Δεξιάς με την Αριστερά και επιθυμούν μια μελλοντική κυβέρνηση συνεργασίας των δύο μεγάλων παρατάξεων.
Σήμερα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, ανεξάρτητα από την οικονομική κρίση, οι κυβερνήσεις συνασπισμού είναι πια ένα διαδεδομένο πολιτικό φαινόμενο που εξαπλώνεται όλο και πιο πολύ.
Ο κόσμος εξελίσσεται και μαζί του εξελίσσεται και η πολιτική. Αφήνουμε πίσω μας τα "αμαρτωλά" χρόνια με την συντηρητική κακιά Δεξιά και την επαναστατική Αριστερά- άλλωστε παλαιότερα δύσκολα εύρισκες αριστερούς με παχυλές καταθέσεις!
Έτσι τώρα που η εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων έχει κλονιστεί έναντι όλων, η καλύτερη λύση για τους Έλληνες ψηφοφόρους είναι μια μελλοντική κυβέρνηση συνεργασίας Δεξιών και Αριστερών.
Η αποτυχία της σημερινής κυβέρνησης σε πολλούς τομείς και περισσότερο στην αντιμετώπιση της ανεργίας, στο φορολογικό που μοιάζει να επικρατεί μια κατάσταση αλαλούμ αλλά και στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, έχει κάνει τους ψηφοφόρους να είναι επιφυλακτικοί.
Από την άλλη πλευρά η διγλωσσία που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ με τα ρεύματα, τις τάσεις  και την αναποφασιστικότητα για το αν είμαστε Ευρωπαίοι ή όχι, δημιουργεί στους πολίτες  σύγχυση αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ενιαίο και συμπαγές κόμμα που θα μπορούσε να κυβερνήσει ή αν αποτελεί μια πολυφωνική βαβέλ.
Όσο για το "νεογέννητο" κίνημα των 58, η προσχώρηση πολλών μελών από το "αμαρτωλό" ΠΑΣΟΚ και η εμμονική επιμονή του Φώτη Κουβέλη να μη το στηρίξει δεν του αφήνει και πολλά περιθώρια να ελπίζει σε ένα ευοίωνο μέλλον.
Η σημερινή δημοσκόπηση έδειξε ότι οι Έλληνες  ψηφοφόροι είναι έτοιμοι για μια κυβέρνηση συνεργασίας Αριστεράς - Δεξιάς, μένει να δούμε αν οι πολιτικοί μας έχουν την ωριμότητα να την πραγματοποιήσουν.

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Η Ελλάδα της καταστολής

Από χρόνια η χώρα μας δυστυχώς έχει αποδειχθεί ότι είναι η χώρα της καταστολής και ποτέ της πρόληψης και αυτό συμβαίνει σε όλους τους τομείς. Για να ευαισθητοποιηθούν οι ιθύνοντες δημόσιοι λειτουργοί για ένα θέμα ακόμα και για να νομοθετήσουν ορισμένες φορές πρέπει πρώτα να συμβεί το "κακό."
Για να δοθεί φθηνό ρεύμα στις ευαίσθητες οικονομικά κοινωνικές ομάδες έπρεπε πρώτα κάποιοι άνθρωποι να καούν ή να πεθάνουν από αναθυμιάσεις για να αντιληφθεί η πολιτεία το απλό...ότι πριν πνιγεί η χώρα στην αιθαλομίχλη και πριν χαθούν και άλλες ζωές θα μπορούσε η ΔΕΗ να δώσει φθηνό ρεύμα σε κάποιους συμπολίτες μας που έχουν πραγματική ανάγκη.
Το πιο κωμικό στο "παιχνίδι πρόληψη ή καταστολή - σημειώσατε 2" είναι η πρόσφατη περίπτωση του τρομοκράτη που δεν επέστρεψε στην φυλακή μετά από άδεια εννέα ημερών.
Πόσο σοφός χρειάζεται να είναι κάποιος για να καταλάβει ότι ένας φυλακισμένος επιθυμεί την ελευθερία του και κάποια στιγμή όταν του δίνεις την ευκαιρία θα το εκμεταλλευτεί;
Εκ των υστέρων σήμερα δηλαδή οι τρομοκράτες επικηρύσσονται με τέσσερα εκ. ευρώ - πάει το πρωτογενές πλεόνασμα, και ξηλώνονται η διευθύντρια των φυλακών και κάποιοι από τους φύλακες.
Πόσο δύσκολο είναι να προβλέψει ακόμα και ο πιο άσχετος ότι δεν μπορεί να τυγχάνουν όλοι οι φυλακισμένοι της ίδιας μεταχείρισης αλλά αυτό εξαρτάται από τα αδικήματα που έχουν διαπράξει; Μέχρι πότε οι Έλληνες πολίτες θα είναι όμηροι της ανικανότητας ή των ελλειμματικών προσόντων των πολιτικών ταγών;

Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2014

Πολύ κακό για το τίποτα...

Από την Παρασκευή βρήκαμε πάλι σοβαρό θέμα απασχόλησης. Είναι η υποτιθέμενη σχέση του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ με την 41χρονη ηθοποιό Ζιλί Γκαγέ. Για την σχέση έγραψε επτασέλιδο αφιέρωμα το σκανδαλοθηρικό περιοδικό Closer κάτι που σημαίνει ότι το δημοσίευμα δεν είναι απαραίτητα αληθινό.

Και ενώ οι Γάλλοι πολίτες δηλώνουν στα Μέσα Ενημέρωσης ότι το θέμα τους αφήνει αδιάφορους και ακόμα και η εκπρόσωπος της Ακροδεξιάς στην Γαλλία Μαρί Λεπέν δεν εκμεταλλεύεται το γεγονός πολιτικά, αλλά υποστηρίζει ότι "η ιδιωτική ζωή του κάθε πολίτη αξίζει τον σεβασμό μας", εδώ στην Ελλάδα τα Μέσα Ενημέρωσης έδωσαν αδικαιολόγητα μεγάλη έκταση στο θέμα με βαρύγδουπους τίτλους όπως: " Σάλος στην Γαλλία για την μυστική σχέση του Ολάντ", "Σεισμός στα Ηλύσια Πεδία" και άλλους παρόμοιους.
Ο Φρανσουά Ολάντ θεωρώ ότι δικαιούται να έχει προσωπική ζωή και σχέσεις "μυστικές" και "φανερές" χωρίς αυτό να μας αφορά και χωρίς να γίνεται πρώτη είδηση. Ο μόνος άνθρωπος που θα πρέπει να ενδιαφέρεται για το θέμα είναι  η σύντροφός του Βαλερί Τριρβελέρ. Άλλωστε ο Γάλλος πρόεδρος δεν υπήρξε ποτέ σεμνότυφος. Έχει αποκτήσει τέσσερα παιδιά εκτός γάμου με την πρώην σύντροφό του και πρώην υποψήφια πρόεδρο των Σοσιαλιστών, Σεγκολέν Ρουαγιάλ και τώρα συζεί με την Βαλερί Τριρβελέρ στα Ηλύσια Πεδία χωρίς να έχουν παντρευτεί.
Οι πολιτικοί θα πρέπει να απασχολούν τον Τύπο μόνο για τα θέματα που άπτονται της εκτέλεσης των καθηκόντων τους, οτιδήποτε άλλο που αφορά την προσωπική τους ζωή και μάλιστα δεν είναι διασταυρωμένο, είναι άτοπο να γίνεται πρώτη είδηση και  ειδικότερα την στιγμή που θα έπρεπε να μας απασχολούν σοβαρότερα πράγματα.

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Το κακό μάτι "έριξε" την Μέρκελ !

Όταν είσαι πολιτικός του εκτοπίσματος της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ και έχεις επιβάλλει παρατεταμένη πολιτική λιτότητας σε ολόκληρη την Ευρώπη δεν ξεκινάς αμέριμνα να κατακτήσεις τις Ελβετικές Άλπεις χωρίς κάποια προφύλαξη.
Και όταν λέω προφύλαξη δεν εννοώ βέβαια τους σωματοφύλακες που αναμφισβήτητα υπήρχαν, αλλά κάτι να την φυλάει από το κακό μάτι.
Αν υπολογίσουμε την βλαστήμια που έχει φάει η καγκελάριος από τον φτωχό Ευρωπαϊκό νότο και ειδικότερα από εμάς τους θερμόαιμους Έλληνες που έχουμε και έφεση και πλούσιο ρεπερτόριο στην βλασφημία, δεν θέλει και πολύ να γκρεμοτσακιστεί η Μέρκελ κάνοντας σκι.
Εδώ που τα λέμε το σκι είναι χειμερινό άθλημα των πλουσίων και είναι πρόκληση να μεταβαίνεις στην Ελβετία, μια χώρα που θεωρείται ακριβή, για να κάνεις σκι, ενώ την ίδια στιγμή έχεις θέσει σε "ομηρία" λιτότητας εκατομμύρια πολίτες.
Κάταγμα στην λεκάνη έπαθε η Γερμανίδα καγκελάριος σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο που θα την αναγκάσει να μείνει για τρεις εβδομάδες στο κρεβάτι και όταν σηκώνεται θα περπατά με υποστήριξη, ενώ ήδη ανέβαλε το προγραμματισμένο ταξίδι στην Βαρσοβία και την συνάντηση με τον νέο πρωθυπουργό του Βελγίου στο Βερολίνο.
Στην περίπτωση Μέρκελ το κακό μάτι είναι βαρύ και τα φυλαχτά θεωρούνται αδύναμα, αλλά την προσωπική μου ξεματιάστρα δεν την χαλαλίζω για την Μέρκελ...ας πρόσεχε!

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Επικίνδυνος ο νεποτισμός

Το τελευταίο διήμερο πάλι ο Μιχάλης Λιάπης στο προσκήνιο, μαζί με τις μίζες για τα εξοπλιστικά, τον Τομπούλογλου και την κακοκαιρία στις ΗΠΑ, γεμίζει τα φτωχά, λόγω εορτών, δελτία ειδήσεων.
Δεν φτάνει που η δημοσιότητα που πήρε το θέμα των πλαστών πινακίδων του τζιπ του, του τάραξε τις διακοπές στην Μαλαισία και "αγενείς" δημοσιογράφοι τον ενοχλούσαν στο τηλέφωνο και του έκοβαν το γεύμα στην μέση, ήρθε τώρα και η "είδηση" του επιδοτούμενου ξενώνα!
Κοινό μυστικό είναι στην Ελλάδα ότι την δεκαετία του '90 οι μισοί Έλληνες πήραν κοινοτικές επιδοτήσεις για τουριστικά καταλύματα και έφτιαξαν τα σπίτια τους. Αυτό  δεν είναι "Η είδηση", το ό,τι δηλαδή μπορεί ο κύριος Λιάπης να έφτιαξε κατοικία στην Ευρυτανία και να πήρε επιδότηση για ξενώνα δεν με εκπλήσσει καθόλου, εκείνο που με εκπλήσσει είναι πώς ο άνθρωπος αυτός που δεν μπορεί να προφυλάξει τον εαυτό του από ανόητες κακοτοπιές και να περιφρουρήσει το "καλό όνομα" που του είχε κληροδοτηθεί, πώς ήταν κάποτε υπουργός σε αυτό τον τόπο και μάλιστα δύο φορές;
Ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να διαχειριστεί το όνομα και την εικόνα του πώς μπορούσε να κουμαντάρει το υπουργείο Μεταφορών και το υπουργείο Πολιτισμού;
Αλλά και εμείς οι ψηφοφόροι έχουμε ένα μερίδιο ευθύνης, ανίψια, κόρες, γιούς, εγγονούς,παλιών πολιτικών επιμένουμε να τους ψηφίζουμε μόνο και μόνο για το όνομα και για το τζάκι από το οποίο προέρχονται και σπάνια δίνουμε ευκαιρίες με την ψήφο μας σε ανθρώπους που δεν προέρχονται από κάποια γνωστή πολιτική οικογένεια.
Την επόμενη φορά που θα σταθούμε μπροστά στην κάλπη ας θυμηθούμε ότι το πολίτευμα στην χώρα είναι Δημοκρατία και ας βάλουμε "μαύρο" στον νεποτισμό.

Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014

Όταν το κάπνισμα κάνει "καλό"...

Σαν πρωτοχρονιάτικο ανέκδοτο ακούστηκε σε όλα τα μέσα ενημέρωσης η ενέργεια του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρίας Καρέλιας Α.Ε, Ανδρέα Καρέλια, να δώσει υπό μορφή μπόνους 2,5 εκ. ευρώ στους εργαζόμενους της βιομηχανίας του λίγο πριν την πρωτοχρονιά.
Στις δύσκολες μέρες που διανύουμε η κίνηση αυτή αποτελεί αρχικά μια μεγάλη έκπληξη αν αναλογιστεί  κανείς ότι το να έχεις δουλειά είναι το πρώτο ζητούμενο και το να πληρώνεσαι από την δουλειά που κάνεις είναι το δεύτερο, επομένως οι λέξεις μπόνους, επίδομα για καθημερινή προσέλευση στην εργασία, επιδόματα σπουδών για τα παιδιά των εργαζομένων και βέβαια 200 ευρώ επίδομα για αγορά γαλοπούλας, μάλλον για τον μέσο Έλληνα αποτελούν "όνειρα θερινής νυκτός."
H καπνοβιομηχανία ΚΑΡΕΛΙΑ που έχει ζωή πάνω από έναν αιώνα, έχει την έδρα της στην Μεσσηνία, και αυτό είναι ένα επιπλέον θετικό στοιχείο αφού σημαίνει ανάπτυξη και δουλειά σε ένα μεγάλο κομμάτι της περιφέρειας.
Σε καιρό κρίσης μια Ελληνική βιομηχανία αναπτύσσεται χωρίς   τραπεζικό δανεισμό, εξάγει σε περίπου 87 χώρες σε όλο τον πλανήτη, δεν έχει επηρεαστεί από την οικονομική κρίση και παρήγαγε 16,8 δισ. τσιγάρα την χρονιά που πέρασε.
Ποιο είναι το επιτυχημένο μυστικό της οικογένειας Καρέλια δεν γνωρίζω, όμως η αντιμετώπιση των εργαζομένων από την διοίκηση με παροχές και έξτρα επιβραβεύσεις κάθε χρόνο που δεν σταματούν ούτε εν μέσω κρίσης, δείχνει ότι κάποιος διαθέτει ικανότητες εξαιρετικού μάνατζερ στην εταιρία.
Η κίνηση αυτή κάνει το προσωπικό να αισθάνεται την ικανοποίηση ότι αναγνωρίζεται η συμμετοχή του στην επιτυχία της εταιρίας και μάλιστα έμπρακτα, η διάθεση για δουλειά αυξάνεται όταν οι κόποι του επιβραβεύονται και ταυτόχρονα όλη αυτή η  έκταση που πήρε το θέμα είναι η καλύτερη διαφήμιση για την βιομηχανία.
Αν έγινε συνειδητά ή όχι δεν το ξέρω, πάντως είναι πολύ καλύτερο από το να δώσει ένας μάνατζερ τα χρήματα σε μια διαφημιστική εταιρία, να τα μοιράσει στο προσωπικό του, και οι εργαζόμενοι ένιωσαν ικανοποίηση και η εταιρία ωφελήθηκε αφού μαζί της ασχολήθηκαν όλα τα ΜΜΕ για αρκετό χρόνο!