Έκπληξη προκαλεί το σταδιακό κύμα απολύσεων που γίνεται τον τελευταίο καιρό στην ιστορική εφημερίδα του ΚΚΕ, τον Ριζοσπάστη και σε άλλες εταιρείες που έχουν σχέση με την εφημερίδα.
Το χειρότερο είναι ότι οι απολυμένοι δημοσιογράφοι , απλήρωτοι για μήνες, βλέπουν την πόρτα της εξόδου όταν τολμούν να ζητήσουν τα δεδουλευμένα τους.
Πριν μερικές μέρες τα τελευταία θύματα ήταν δυο δημοσιογράφοι που μετά από 32 χρόνια δουλειάς ο ένας και 23 η άλλη ,απολύθηκαν ενώ είχαν ξεκινήσει τις νομικές διαδικασίες για να λάβουν τα χρωστούμενα από την εφημερίδα που στηρίζει το δίκιο του λαού και τους αγώνες του για ελευθερία και εργασία (!), ή μήπως όχι ;
Να υπενθυμίσουμε ότι αμέσως μετά το Συνέδριο του ΚΚΕ και την αλλαγή ηγεσίας απολύθηκαν τρεις δημοσιογράφοι που είχαν αντιδράσει στο πογκρόμ των απολύσεων του Περισσού και που είχαν προσφύγει στην ΕΣΗΕΑ για τις απολύσεις συναδέλφων τους.
Αλήθεια ποιος θα διαμαρτυρηθεί γι αυτούς τους ανθρώπους , ποιος θα κάνει πορείες, συναυλίες και θα σηκώσει σημαίες;
Συγκινητική η δήλωση - εξομολόγηση του επί δεκαετίες σκιτσογράφου του Ριζοσπάστη, Κώστα Γρηγοριάδη , που μη αντέχοντας τις καρατομήσεις των συναδέλφων του , παραιτήθηκε από την εφημερίδα.
"Πίστευα και πιστεύω ότι ένα κόμμα σαν το ΚΚΕ, άσχετα πόσο μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζει, δεν μπορεί να απολύει τους εργαζόμενους του , είτε είναι μέλη του , είτε όχι.Αυτό είναι ένα κακό παράδειγμα που δίνουμε στους ταξικούς μας αντιπάλους για να πουν : <<κι εμείς έχουμε κρίση, κι εμείς αντιμετωπίζουμε οικονομικό πρόβλημα,άρα για να σωθεί η επιχείρηση δεν θέλουμε αλλά αναγκαζόμαστε να απολύσουμε.>> Πώς γίνεται να πληρώνουν το μάρμαρο οι εργαζόμενοι στην οποιαδήποτε κρίση εμφανίζεται αφού δεν φταίνε αυτοί ;"
Πριν μερικές μέρες τα τελευταία θύματα ήταν δυο δημοσιογράφοι που μετά από 32 χρόνια δουλειάς ο ένας και 23 η άλλη ,απολύθηκαν ενώ είχαν ξεκινήσει τις νομικές διαδικασίες για να λάβουν τα χρωστούμενα από την εφημερίδα που στηρίζει το δίκιο του λαού και τους αγώνες του για ελευθερία και εργασία (!), ή μήπως όχι ;
Να υπενθυμίσουμε ότι αμέσως μετά το Συνέδριο του ΚΚΕ και την αλλαγή ηγεσίας απολύθηκαν τρεις δημοσιογράφοι που είχαν αντιδράσει στο πογκρόμ των απολύσεων του Περισσού και που είχαν προσφύγει στην ΕΣΗΕΑ για τις απολύσεις συναδέλφων τους.
Αλήθεια ποιος θα διαμαρτυρηθεί γι αυτούς τους ανθρώπους , ποιος θα κάνει πορείες, συναυλίες και θα σηκώσει σημαίες;
Συγκινητική η δήλωση - εξομολόγηση του επί δεκαετίες σκιτσογράφου του Ριζοσπάστη, Κώστα Γρηγοριάδη , που μη αντέχοντας τις καρατομήσεις των συναδέλφων του , παραιτήθηκε από την εφημερίδα.
"Πίστευα και πιστεύω ότι ένα κόμμα σαν το ΚΚΕ, άσχετα πόσο μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζει, δεν μπορεί να απολύει τους εργαζόμενους του , είτε είναι μέλη του , είτε όχι.Αυτό είναι ένα κακό παράδειγμα που δίνουμε στους ταξικούς μας αντιπάλους για να πουν : <<κι εμείς έχουμε κρίση, κι εμείς αντιμετωπίζουμε οικονομικό πρόβλημα,άρα για να σωθεί η επιχείρηση δεν θέλουμε αλλά αναγκαζόμαστε να απολύσουμε.>> Πώς γίνεται να πληρώνουν το μάρμαρο οι εργαζόμενοι στην οποιαδήποτε κρίση εμφανίζεται αφού δεν φταίνε αυτοί ;"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου