Η Ελλάδα της καταστολής

Από χρόνια η χώρα μας δυστυχώς έχει αποδειχθεί ότι είναι η χώρα της καταστολής και ποτέ της πρόληψης και αυτό συμβαίνει σε όλους τους τομείς. Για να ευαισθητοποιηθούν οι ιθύνοντες δημόσιοι λειτουργοί για ένα θέμα ακόμα και για να νομοθετήσουν ορισμένες φορές πρέπει πρώτα να συμβεί το "κακό."
Για να δοθεί φθηνό ρεύμα στις ευαίσθητες οικονομικά κοινωνικές ομάδες έπρεπε πρώτα κάποιοι άνθρωποι να καούν ή να πεθάνουν από αναθυμιάσεις για να αντιληφθεί η πολιτεία το απλό...ότι πριν πνιγεί η χώρα στην αιθαλομίχλη και πριν χαθούν και άλλες ζωές θα μπορούσε η ΔΕΗ να δώσει φθηνό ρεύμα σε κάποιους συμπολίτες μας που έχουν πραγματική ανάγκη.
Το πιο κωμικό στο "παιχνίδι πρόληψη ή καταστολή - σημειώσατε 2" είναι η πρόσφατη περίπτωση του τρομοκράτη που δεν επέστρεψε στην φυλακή μετά από άδεια εννέα ημερών.
Πόσο σοφός χρειάζεται να είναι κάποιος για να καταλάβει ότι ένας φυλακισμένος επιθυμεί την ελευθερία του και κάποια στιγμή όταν του δίνεις την ευκαιρία θα το εκμεταλλευτεί;

Εκ των υστέρων σήμερα δηλαδή οι τρομοκράτες επικηρύσσονται με τέσσερα εκ. ευρώ - πάει το πρωτογενές πλεόνασμα, και ξηλώνονται η διευθύντρια των φυλακών και κάποιοι από τους φύλακες.
Πόσο δύσκολο είναι να προβλέψει ακόμα και ο πιο άσχετος ότι δεν μπορεί να τυγχάνουν όλοι οι φυλακισμένοι της ίδιας μεταχείρισης αλλά αυτό εξαρτάται από τα αδικήματα που έχουν διαπράξει; Μέχρι πότε οι Έλληνες πολίτες θα είναι όμηροι της ανικανότητας ή των ελλειμματικών προσόντων των πολιτικών ταγών;