Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας σήμερα και πολλές γυναίκες,στον αναπτυγμένο τουλάχιστον κόσμο, δέχονται ευχές για Χρόνια Πολλά, το διασκεδάζουν και γιατί όχι,παίρνουν και δώρα από τους άνδρες της ζωής τους.
Πανευρωπαϊκή έρευνα έδειξε πρόσφατα ότι μόνο στην Ευρώπη το 33% των γυναικών έχει πέσει θύμα σωματικής βίας και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις αυτό έγινε από την εφηβική ακόμα ηλικία τους.Τι κάνει όμως το υπόλοιπο 67% ; Θα σας πω αμέσως! Το υπόλοιπο 67% των γυναικών στην Ευρώπη και άλλο ανεπιβεβαίωτο ποσοστό γυναικών στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες, έχει εκτοπίσει τους άντρες, έχει πάρει τα ηνία σε επιχειρήσεις, επιστήμες, Τέχνες, αλλά και στο σπίτι, με αποτέλεσμα οι δύστυχοι άντρες όχι μόνο σε αρκετές περιπτώσεις να αισθάνονται άχρηστοι,αλλά και να έχουν χάσει το ρόλο τους στο έργο "Άνδρας - Γυναίκα".
Πού πήγαν οι άντρες που πρότειναν καφέ, σινεμά, ποτό και ραντεβού; Οι δύστυχοι με δυσκολία καταφέρνουν να ψελλίσουν το όνομά τους μπροστά στον δυναμισμό,την εξυπνάδα και την ευρηματικότητά μας. Αλλά και εμφανισιακά οι άνδρες επίσης υστερούν, αφού για να λέγονται πραγματικά αρσενικά δεν πρέπει να βάφουν τα μαλλιά τους, με αποτέλεσμα οι ασπρομάλληδες συμμαθητές μου, να μοιάζουν τώρα τουλάχιστον για θείοι μου!
Πικρή η αλήθεια, αλλά αυτή είναι! Σε όλους τους τομείς η δυνατή προσωπικότητα των γυναικών έχει αφαιρέσει από τους άντρες και την πρωτοβουλία και την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Ας αφήσουμε λοιπόν τις γιορτές, γιατί δεν έχουν και ουσιαστικό νόημα,και ας πιάσουμε δουλειά... Τι να κάνουμε; Όχι βέβαια να απαρνηθούμε το μυαλό μας,ούτε την εξαιρετική οξυδέρκεια με την οποία μας προίκισε η Φύση, αλλά ας δείξουμε ότι τους έχουμε ανάγκη, ότι τους υπολογίζουμε και ότι δεν μπορούμε χωρίς αυτούς. Να σας δώσω ένα παράδειγμα, στους άντρες αρέσει να νιώθουν σημαντικοί, ζητήστε τους να αλλάξουν μια λάμπα, να φτιάξουν κάτι στο αυτοκίνητο, να σας εξηγήσουν κάτι που δεν "καταλαβαίνετε" στον υπολογιστή...Εννοείται ότι όσα ανέφερα πριν μπορούμε μια χαρά να τα κάνουμε και μόνες μας,αλλά τώρα τελευταία βλέπω τους άντρες τόσο μπερδεμένους με το ρόλο τους αλλά και τόσο φοβισμένους από την "σαρωτική επέλαση" των γυναικών παντού,που προτείνω να τους βοηθήσουμε λιγάκι να ξαναβρούν την χαμένη τους αυτοπεποίθηση!
Πού πήγαν οι άντρες που πρότειναν καφέ, σινεμά, ποτό και ραντεβού; Οι δύστυχοι με δυσκολία καταφέρνουν να ψελλίσουν το όνομά τους μπροστά στον δυναμισμό,την εξυπνάδα και την ευρηματικότητά μας. Αλλά και εμφανισιακά οι άνδρες επίσης υστερούν, αφού για να λέγονται πραγματικά αρσενικά δεν πρέπει να βάφουν τα μαλλιά τους, με αποτέλεσμα οι ασπρομάλληδες συμμαθητές μου, να μοιάζουν τώρα τουλάχιστον για θείοι μου!
Πικρή η αλήθεια, αλλά αυτή είναι! Σε όλους τους τομείς η δυνατή προσωπικότητα των γυναικών έχει αφαιρέσει από τους άντρες και την πρωτοβουλία και την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Ας αφήσουμε λοιπόν τις γιορτές, γιατί δεν έχουν και ουσιαστικό νόημα,και ας πιάσουμε δουλειά... Τι να κάνουμε; Όχι βέβαια να απαρνηθούμε το μυαλό μας,ούτε την εξαιρετική οξυδέρκεια με την οποία μας προίκισε η Φύση, αλλά ας δείξουμε ότι τους έχουμε ανάγκη, ότι τους υπολογίζουμε και ότι δεν μπορούμε χωρίς αυτούς. Να σας δώσω ένα παράδειγμα, στους άντρες αρέσει να νιώθουν σημαντικοί, ζητήστε τους να αλλάξουν μια λάμπα, να φτιάξουν κάτι στο αυτοκίνητο, να σας εξηγήσουν κάτι που δεν "καταλαβαίνετε" στον υπολογιστή...Εννοείται ότι όσα ανέφερα πριν μπορούμε μια χαρά να τα κάνουμε και μόνες μας,αλλά τώρα τελευταία βλέπω τους άντρες τόσο μπερδεμένους με το ρόλο τους αλλά και τόσο φοβισμένους από την "σαρωτική επέλαση" των γυναικών παντού,που προτείνω να τους βοηθήσουμε λιγάκι να ξαναβρούν την χαμένη τους αυτοπεποίθηση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου